Sami Ağabey

Sevgili Okurlarım

İnsanın hayatında bazı olaylar önemsiz gibi görünseler de hayatın akışı içinde aniden çok önemli oluverirler. Benim Sami Kohen ile anılarım bu tür olaylardan sayılır. Onunla ilk yakın temasım 1980’li yıllarda Milliyet Gazetesi ile birlikte yaptığımız bir ansiklopedi kampanyası sayesindedir. Bu ansiklopedi yüzünden o yıllarda Devlet Güvenlik Mahkemesinde bölücülükten yargılanmıştım. Bu davadan beraat çıkması ile rahatlamış ve ansiklopedi dağıtımına şirket olarak devam etmiştik. Bununla Milliyet ilgilenmiş ve neticede kampanya yapılmıştı.

 Bir akşam Milliyet’in idari müdürü bizi davet etmiş ve iki ortak oraya gitmiştik. Akşam saat 20.00’de olan toplantıya erken gitmiştik. Müdür toplantıda olduğundan bize beklememizi rica etmişti. Ben her zaman meraklı idim. Gazete içinde dolaşmaya başlamıştım. Sami beyin odasının önüne geldiğimde camdan beni görmüş ve yanına davet etmişti. O akşam sanki bir hayat dersi gibi onu dinliyor ve bilgeliğinden faydalanıyordum. Bence işi çok zordu çünkü bir Yahudi olarak dış haberleri yazarken bundan dolayı gelecek tenkitleri ve yorumları da dikkate alması gerekiyordu.

 Böyle bakınca bu kadar uzun bir zaman yaptığı işin ne kadar önemli olduğu anlaşılır. Dengeyi sağlaması ve sürekli işinde en tepede olmasını bu bilge kişiliği sağlamıştır. Şöyle ki ilk çalıştığı Yeni İstanbul gazetesinde sadece 22 yaşında yeni bir gazeteci iken güçlü patronunun ismi yerine bir müstear ad kullanma önerisini reddetmişti. Patronuna da şöyle izah etmişti: Bu isim bana babamdan kalan mirastır. Onu yeni kaybettim, ona saygısızlık yapamam.

Bu açıklama sonrası patronu kendi ismi ile devam etmesini kabul etmişti. Bu olayda Sami Kohen’in güçlü iradesini bilge bir şekilde kullandığına şahit oluyoruz.

Onunla ikinci tesadüfi buluşmamın sonuncu olacağını düşünmeden yaklaşık bir saat kadar sohbet etmiştim. Eşimle beraber Bebek’te bir kafede otururken Sami Bey de eşi ile oraya gelmiş ve iki arka masaya oturmuşlardı. Hemen yanına gidip oturdum. Onunla otururken dünya küçülüyor çünkü onunla tüm dünyayı dolaşıyorsunuz. Sanki arkadaşınız ile sohbet edercesine bilge kişiden o ana kadar düşünemediğiniz kadar bilgileniyorsunuz.

Onunla son kitabını konuştuk. Kitabı hemen satın alıp okuyacağımı ve sonra onu arayıp tekrar buluşmak isteyeceğimi söyleyince tabii ki diye cevap verdi. Yalnız çabuk ol dedi, yaşım ilerledi. Ben de üstat Allah uzun zaman seni başımızdan eksik etmesin deyince sen yine de çabuk ol dedi.

Bu olay vefatından on beş gün önce oldu. Sanki bana bir mesaj vermişti. Bu olayı anlatmam hepimize bir ders versin. Sevgili Okurlarım Zamanı harcamayalım. İşlerimizi zamanında yapalım çünkü onları yapacak başka fırsatlarımız olmayabilir.

Diğer önerim sevdiklerimize sevdiğimizi hemen söylemek çünkü başka bir fırsat olmayabilir. Zamanı geri almak mümkün olmadığına göre bizler de ona göre davranalım.

Sevgi ve Saygılarımla