O’nun, o halidir.
Bizde..
Bizden düşmez,Dil olur güzelliklerde.
Dem dem candır, bedende tende.
Olma hali, varlık ve aidiyet.
Tasavvufi, sırlar kapısının her deminde yana yakıla, çoğu kez kırklar kapısında, döne döne, pervane halimiz değil midir ki, bizi bize, en iyi anlatan.
İNSAN OLMAK
İnsan olmak dünyadaki en zor zanaatlardan. Hem insan kalacak hem koruyacaksın, var olduğun andan itibaren ne var ise…
Yalpalayacak, düşecek, devrilecek, kimi ise dibin dibini görecek.
Şaşacak, şaşıracak, satılacak, sırtından vurulacak. Bunu yapanlara uyup, ya onlar gibi hatta onlardan daha beter canavarlaşacak. Ya da sadece özü bilerek, tutturduğu yoldan başka yola sapmayacak. Elbette en çok o yaralanacak. En çok bedel ödedikçe de, diğerleri dünya sayfasından silinirken, zamanda anlık var olurken, o hep var olacak.
Bunun adı da “İNSAN” olacak.
İnsan, olmak yoldan şaşınca doğanın gösterebildiğini görmektir. İnsan olmak, bedeninden hatta ruhundan yükseğe varabilmek. Oradan tüm âlemi izleyebilmektir. Gördüğün, sustuğun, incitmediğindir.
İncitilsen de.
Doğru iş yapmış olup da; yaşarken sevilmiş, hak ettiği verilmiş, değeri korunmuş kaç kişi gösterebilirsiniz ki?
Gerek dünyada, gerek o dünyanın yurdunda.
En baştan bakmak lazım.
Ölmüş denilen bir ülkeyi, lime lime parçalamak için bekleyen emperyalistlere karşı, sadece önce kendi inanarak, büyük direnci başlatan ve yayan Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK.
Her baktığınız yerde, onun eseri var.
İster sevin, ister sevmeyin ama saygı duymak zorundasınız.
Ruhu, kendi, her şeyiyle özel insanlar dünyaya bir kez iner. Öyle “Yine çık gel” deyip, senede birkaç kez anmakla da yaşatılmaz!
O bir yaşam biçimidir.
Şaşmaz bir doğrudur.
Bir insan, bir ulus için kendi varlığından vazgeçmiş, etrafında ki tüm yoldaşları da bunun doğru olduğunu bilip, inanmışlardır.
Yol, böyle lider ister ve,
Yoldaşlık böyle yapılır.
Aklı, ruhun ve sevginin ihtişamında..
Yurdunu özünden çok seven bir lider,
Dünyaya örnek teşkil eden her eylemi oluşturmuş ve sevgi ile yoğurmuştur.
Onun ne sevgisi ölçülür, ne de yaptıkları...
O yüzden şaşmadan, onun yolundan gidenlerde, sadece O’na büyük bir aşk ile bağlı yürürler.
Çünkü her türlü olma halinin başı, sadece SEVGİ ve
Kendinde onu görebilmektir.
Siz, kimi severseniz sevince, onda hemhal olursunuz.
Onun çizgisi, yolu, yediği, içtiği ve duruşu.
İNSAN olan zaten kendine benzeyen ile yanar.
Yana yana döner pervaneler…
Canda can bulur, harap viraneler.
Gülümseyiş olur, dilde ki yâreler.
Can, cananı bulur.
Yurdu olur,
Her pahasına hiçbir şeye değişmeyeceği.
Çünkü can, can içeridir.
Bedenden, ruhtan ve hayattan müstesna.
Can, canı ile bütün.
Vatan sancağında,
Siste, yağmurda ve güneşte.
O olunca…
Yorum Yazın