Bu nasıl toprak?

Dünyada,

Eşi benzeri olmayan toprak...

Üstü, “hain“, Altı, “şehit“ dolu...

Üstünde yaşayanlar...

Hem şehidi kullananların,

Hem de hainden beslenenlerin toprağı...

Her türlü ihaneti,

Pisliği,

İçinde tolere eden toprak...

Her türlü kötülüğe rağmen...

Üstündekilere,

Sebze…

Meyve…

Et…

Süt…

Buğday veren toprak...

Yok böylesi toprak!

Bu toprakta...

Daha yeni,

On üç şehit verdik...

Sözün bittiği yerde ne söylenebilir ki?

Birileri ağlarken,

Birileri de oy uğruna gülüyordu... T

OPRAĞIN SARAY GEÇMİŞİ!

Osmanlı torunuyum,

Osmanlı’nın devamıyım,

Sarayın kölesiyim diyenlere...

Yıl 1878...

Sultan Abdülmecit,

Eşi sultan Şevkefza Sultan için sipariş veriyor...

Havyar,

Lakerda,

Fıçı dernunda sardalya,

24 şişe Porto şarabı,

24 şişe kına şarabı,

300 şişe Bordo şarabı,

2 ambar Viyana birası...

Bizim,

“Biatkâr dincilerimiz!” de zannediyorlar ki…

Sarayda, Kuran,

Mevlit okutulup,

Hatim indiriliyor!

Sadece,

Bunlara inanıp peşinden gidenler mi?

Gülmeyin! İki gün önceydi...

MHP Genel Başkan Yardımcısı bir milletvekili ne dedi biliyor musunuz?

“CHP’nin niyeti,

İstanbul’u ve Türkiye’yi yönetmek değil...

CHP’nin niyeti,

Tek adam rejimini yıkıp,

Demokrasiyi getirmek. Buna izin vermeyeceğiz.“

Güler misin?

Ağlar mısın?

İşte bu topraklarda,

Gelinen nokta bu...

İki seçenek var…

Bu toprağa,

Ya güleceğiz,

Ya da ağlayacağız...