Vize sorunu nasıl çözülür?

Cumhurbaşkanlığı seçimleri nihayet bitti. Kendime verdiğim birkaç günlük iznin ardından, kendimi yoğun bir Schengen vizesi hakkındaki soru trafiği içinde buldum. Uzun randevu süreleri, uzun bekleyişlerin ardından başvurunun reddi, harcanan paraların geri iade edilmemesi başlıca sorunlar olarak işaret ediliyor.

Gelin bu konulara biraz daha yakından bakalım ve karşı tarafın gerekçelerini anlamaya çalışalım.

“Pandemiden ötürü çalıştıracak çok fazla eleman bulmakta sıkıntı çekiyoruz” bahanesini bir yana bırakırsak, 4 temel gerçekle karşı karşıyayız.

1. “Sınır kontrolünüz yok, çok fazla 3. ülke vatandaşı ülkenize giriş yapıyor, bunlarda kaçak yollarla AB ülkelerine girip mülteci statüsü kazanmak istiyor.”

Bu insanların vize diye bir başvurusu zaten olamaz, adı üstünde kaçak yollarla AB topraklarına giriş yapıyorlar. Öte yandan Türkiye ile AB arasında geri kabul anlaşması var. Bu noktada geri kabul anlaşmasının çalışamadığını da kabul etmek gerekir. Öncelikle mülteci olmak isteyenlerin sayısı son yıllarda geometrik bir artış gösteriyor, her durum kendi özgün koşulları altında değerlendirilmek zorunda; ayrıca bir diğer sorun da Türkiye’nin hibrid demokrasi liginde neredeyse küme düşmeye yakın, alt sıralara gerilemesi. Demokrasi, hukukun üstünlüğüne ve insan haklarına saygılı devlet algısı yara aldığı oranda geri iade söz konusu olamıyor.

2. “Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığını çok ucuzlattınız. 3. ülkelerden gelip Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olanların esas niyetleri Türk pasaportu alıp, AB ülkelerine gitmek.”

Bu doğrultuda maalesef Türk pasaportu ile AB ülkelerinde yakalanan, Türkçe bilmeyen kriminal kişilere rastlanabiliyor. Bu algı doğrudan vize kuyruklarının daha da uzamasına, incelemelerin daha hassas yapılmasına neden olabiliyor. Vize için istenen belgelerin daha da artması cabası.

3. “Ekonominiz kötü gittikçe, özellikle gençler arasında kapağı Avrupa’ya atma fikri gelişiyor.”

Doğrudur, Türkiye’deki genç işsizliğinin vardığı boyutlar, üniversite diplomasının iş bulmakta pek işe yaramaması, geleceğe yönelik ön plana çıkan karamsarlık duyguları özellikle gençler arasında böyle bir istence yol açıyor. Hoş sırf gençler değil, hani ileri yaşlarda bile benzeri arayışlar olabiliyor.

Yazının tamamını okumak için tıklayınız.