“ Bir dönemin sonu”
ABD’nin en etkili düşünce kuruluşlarından Council on Foreign Relations’ın uzmanlarından, Lehigh Üniversitesi öğretim üyesi Henri Barkey imzalı bir yazı okudum. Barkey yazısında AKP’li Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ve rejimi hakkında çok çarpıcı ifadeler kullanıyor. Başlık şöyle: “ Yanlış siyasetler ve artan muhalefet Erdoğan döneminin sonuna işaret ediyor.”
PA Turkey sitesinde yayımlanan yazıyı okuyalım:
“Bir zamanlar Türkiye’yi dönüştüren lider olarak alkışlanan Erdoğan artık siyasi ömrü için mücadele ediyor. Geçtiğimiz Mart ayında siyasi rakibini tutuklatması Türk toplumunda çok sert tepkiyle karşılandı. İstanbul Büyükşehir Belediyesi ve İmamoğlu hakkında, hiç bir sağlam kanıta dayanmayan terör örgütü ve yolsuzluk suçlamaları on yıldan beri (Gezi Parkı olayları) ilk defa hükümet aleyhinde görülmemiş protestolara yol açtı.
“Aslında İmamoğlu’nun tutuklanması krizi tetiklemedi; Erdoğan’ın toplumda zaten erimekte olan desteğini iyice gözler önüne serdi. Bu yılın başında yapılan bir kamuoyu yoklaması Erdoğan’ın halktaki desteğinin yüzde 55 oranında eridiğini gösteriyor.
“Erdoğan’ın, İmamoğlu’nun destekçileri, iş dünyasıyla ilişkileri hatta aile bireyleri üstünde kurduğu baskı yöntemleri stratejik olmaktan çok bir çaresizliğin işareti. Öte yandan, yıllardır bölünmüş ve tepkisiz olan muhalefet, silkinerek genç, dinamik yeni bir liderlikle bir anda kenetlendi. Demir parmaklıklar ardındaki İmamoğlu’nun popülaritesi giderek artarken onu Malezyalı Enver İbrahim gibi reformist liderlere benzetenler çoğunlukta. “
Erdoğan’ın Anayasal olarak Cumhurbaşkanlığı seçilme şansının 2028’de sona ereceğine dikkat çekilen yazı şöyle devam ediyor:
“Erdoğan aslında ömür boyu başkan kalmak istese de halk desteğini kaybetmesi yüzünden bir anayasa değişikliği çok zor görünüyor. Yeniden Cumhurbaşkanı seçilebilmesi için Türkiye’nin erken seçimlere gitmesi gerek. Ortada böyle bir olasılık da yok. Bugün seçim yapılsa bile kamuoyu yoklamalarına göre Erdoğan’ın hiç şansı yok; seçilemiyor. “
Yazıda bir zamanlar kendisini destekleyen iş dünyasının da Erdoğan’dan uzaklaşmaya başladığına işaret ediliyor. Kürtler’le barış sürecinin de istendiği gibi gelişmediğine dikkat çekilen yazının bundan sonraki bölümü şöyle:
“Erdoğan’ın uluslararası alanda az kalan destekçilerinden birisi ABD Başkanı Donald Trump. Selefi Joe Biden’ın aksine Trump Erdoğan’a sıcak davranıyor. Zaten Washington İmamoğlu’nun tutuklanmasına sessiz kaldı. Ancak bu yakın ilişkinin Erdoğan için bir bedeli var. Erdoğan, iç politika malzemesi olarak her zaman ABD’yi hasım güç olarak gösterdi. Trump’la kurulan yakın ilişkiler ışığında bakalım ABD’yi suçlamaya devam edecek mi?
“Öte yandan İç politikada zemin Erdoğan’ın ayaklarının altından kayıyor. Halk kitleleri ondan bıktı. Muhalefet ise enerjisine yeniden kavuşarak kenetlendi. Bir zamanlar siyasi taktik ustası olarak bilinen Erdoğan artık, kendi gücünün ötesinde yaptığı hamlelerin içine hapsolmuş görünüyor.
“Erdoğan’ın bir şansı daha var. Onuruyla koltuğu bırakır ve barışçı bir geçiş döneminin zeminini hazırlar. Bunu yapmaz ve bildiği yoldan devam ederse sabık bir otokrat olarak anılacaktır. “
İyi tanıdığım Henri Barkey AKP’ye ilk yıllarında destek vermiş, ancak Erdoğan’ın “çıraklık, “kalfalık” evrelerinden sonra “ustalık” döneminde izlediği siyasetleri çok sert eleştirmişti. Erdoğan ve AKP, Barkey’i Gezi olaylarında ve 15 Temmuz darbe girişiminde parmağı olmakla bile suçlamışlardı. Bu yazı Türkiye’nin bugün bulunduğu siyasi ortamı çok net biçimde anlatıyor. Hiç kimsenin darılıp gücenmeye hakkı yok. Kendim ettim, kendim buldum örneği...
Demek ki neymiş? Size bir zamanlar Büyük Ortadoğu Projesi’nin (BOP) eşbaşkanlığını bile emanet eden, çok güvendiğiniz Washington D.C. mahfillerinde manzara-i umumiye böyle görünüyormuş!
