Çalışmalar - Raporlar
ÖNSÖZ
Bugün demokrasi tarihimiz açısından önemli bir gün!
Bizler, 150 yıllık Anayasa geleneğimizde yeni bir sayfa açmanın heyecanı ve gururu içerisindeyiz.
Yarının Türkiye’sini inşa etmek için toplumu en geniş yelpazede temsil eden altı siyasi parti olarak, demokrasi tarihimizde bir ilki gerçekleştiriyor ve büyük bir adım atarak tam bir mutabakata vardığımız “Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem Anayasa Değişikliği Önerisi”ni milletimizin takdirine sunuyoruz.
Anayasa değişikliği önerimiz, bir toplumsal sözleşme taslağıdır. Bu niteliğine uygun olarak değişiklik önerilerimizi, demokrasinin asli gereği olan çoğulculuk ve uzlaşma ilkeleri doğrultusunda toplumun tüm kesimleri ile müzakere ettikten sonra seçimlerin hemen ardından Türkiye Büyük Millet Meclisine sunacağız.
Bizler, demokratik hukuk devletini temelinden zedeleyen ve millet egemenliğini tek bir kişinin iradesine hapsederek kural tanımaz bir keyfiliğe yol açan Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemine karşı çıktığımız gibi geçmişte uygulanan parlamenter sistemin yanlışlarını ve dar kalıplarını da reddediyoruz.
Reform önerimizle; geçmişe dönmeyi değil, geçmişin tecrübelerinden istifade ederek istikrarsızlığa ve vesayetçi uygulamalara imkân vermeden, Türkiye Cumhuriyeti’nin köklü devlet ve Cumhuriyet tecrübesinin demokrasi ile taçlandırıldığı bir sistem hedefliyoruz.
1982 Anayasasının 84 maddesinde ve 9 bölüm başlığı, alt başlık ve madde başlığında yaptığımız değişiklik önerilerimizle, etkin ve katılımcı bir yasama; istikrarlı, şeffaf ve hesap verebilir bir yürütme; bağımsız ve tarafsız bir yargı; kurumsal kültürün hâkim olduğu bir kamu yönetimi ile kuvvetler ayrılığının tesis edildiği güçlü, özgürlükçü, demokratik, adil bir sistem inşa etme kararlılığı içindeyiz.
Amacımız, tüm farklılıklarımızla beraber “biz” düşüncesi ile hareket ederek kapsayıcı, kuşatıcı, temel hak ve özgürlüklerin güvence altına alındığı, bireylerin eşit ve özgür vatandaşlar olarak düşüncelerini özgürce ifade edebildiği ve istediği gibi yaşayabildiği özgürlükçü demokratik bir Türkiye’dir.
Bu inanç ve kararlılıkla, Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem Anayasa Değişikliği Önerimizi tüm milletimize ve gelecek nesillere huzur ve barış getirmesi ümidiyle hayata geçirmeyi taahhüt ediyoruz.
GENEL GEREKÇE
Bu anayasa değişikliğinin amacı, Türkiye’de yönetimde keyfiliğe yol açan, anayasal hak ve hürriyetleri güvencesiz bırakan, hukuk devleti mekanizmalarının tamamını aşındıran Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemini yürürlükten kaldırmak ve Güçlendirilmiş Parlamenter Sisteme geçişi sağlamaktır.
Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi, yürütme gücünün tamamını Cumhurbaşkanına sunmak yanında yasama organını zayıflatmış; yargının kontrolünü Cumhurbaşkanına sunmuştur. Böylece devletin birbirinden ayrı olması ve birbirini denetlemesi gereken üç temel fonksiyonunu tek bir kişinin iradesine bağlı hale getiren Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi, hukuk devletinin aşınmasına, anayasal hak ve hürriyetlerin tamamının güvencesiz kalmasına yol açmıştır. Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sisteminin yürürlükten kaldırılarak Kanun-i Esasi’nin kabulünden bu yana benimsenen ve yerleşen parlamenter geleneğe uygun olarak Güçlendirilmiş Parlamenter Sisteme geçilmesi bu sisteminin siyasi ve sosyal hayatımızda açtığı hasarları aşma yolunda önemli bir adımdır. Ancak kurulacak yeni sistemin parlamentarizmin herhangi bir modeli olmadığını, Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem olduğunu özellikle vurgulamak gerekir.
Önerimiz, Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sisteminin etkisiz kıldığı yasama organının yetkilerini iade ederek bu organı, Milli Mücadele yıllarından itibaren devlet ve toplum hayatımızda sahip olduğu güce ve itibara kavuşturmayı amaçlamaktadır.
Bu amaçla önerimiz, Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin kabul ettiği kanunlar üzerinde Cumhurbaşkanına tanınan veto yetkisini sona erdirecektir. Böylece Cumhurbaşkanı, Meclisin kabul ettiği kanunları, evvelce olduğu gibi bir defaya mahsus olmak üzere Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne iade edecektir. Meclis iade edilen kanunu, dilerse basit çoğunlukla aynen kabul edebilecektir.
Öte yandan önerimiz, yasama organına meclis soruşturması ve gensoru gibi hükümeti denetim yetkilerini tanımakta; parlamentonun hükümeti denetim vasıtaları arasında yer alan sözlü soru yetkisi yeniden düzenlenmektedir. Gensoru mekanizmasını hükümet istikrarını korumak amacıyla yapıcı güvensizlik oyuyla birleştirmektedir. Böylece hükümeti gensoru yoluyla düşürmekte birleşen parlamento çoğunluğu, yeni hükümetin kurulmasını sağlamadıkça görevdeki hükümetin hukukî varlığını sona erdiremeyecektir.
Diğer taraftan, Başbakan ve bakanlar gibi hükümet aktörlerinin görevleriyle ilgili suçlarından dolayı hesap verir kılınmalarını sağlayan meclis soruşturması, uygulanabilir, etkili bir mekanizmaya dönüştürülecektir.
Bütün bunlara ek olarak Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin elinden alınmış olan bütçeyi kabul yetkisi, bu yetkinin asıl sahibi olan Meclise iade edilecektir. Böylece hükümetlerin hazırladıkları bütçe kanun teklifleri Meclis tarafından kabul edilmedikçe yürürlüğe giremeyecektir. Öte yandan hükümetlerin politikalarını Bütçe Kanununun sınırlarına uygun olarak yürütmelerini sağlamak amacıyla Kesinhesap Kanunu etkili bir denetim aracı haline getirilecektir.
Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemiyle yaratılan tek başlı yürütme modeline son verilerek yürütme organının Cumhurbaşkanı ve Bakanlar Kurulundan oluşması sağlanacaktır. Devletin başı sıfatıyla temsili görev ve yetkilere sahip Cumhurbaşkanının; tek başına yapabileceği işlemleri dışındaki bütün kararları, Başbakan ve ilgili bakanın karşı-imzasına tâbi kılınacaktır. Öte yandan Cumhurbaşkanlığına seçilen kişinin bir partiye mensup olması halinde göreve başlamadan önce partisiyle ilişiğinin kesilmesi sağlanacaktır. Böylece Cumhurbaşkanının tarafsızlığı garanti edilecektir.
Yürütme alanındaki asıl yetkiler, parlamentarizmin doğasına uygun olarak Bakanlar Kuruluna ait olacaktır. Bakanlar Kurulu, izlediği politikalardan dolayı parlamentoya karşı kolektif olarak sorumlu kılınabilecektir. Ayrıca her bakan, emri altındaki işlerden dolayı bireysel olarak da parlamentoya karşı sorumlu kılınabilecektir.
Hükümet politikaları, kolektif bir organ olan Bakanlar Kurulunda müzakere, diyalog ve uzlaşmayla belirlenecek; böylece bu politikaların akılcı ve bilimsel temellere dayanması sağlanacaktır. Bu, yürütme organının kişiselleşmesini, keyfileşmesini, akıldışı politikalara yönelerek toplumu krizlere sürüklemesini önleyecek önemli bir faktör olacaktır.
Önerimiz, sadece bir hükümet sistemi değişikliğinden ibaret değildir. Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi altında bağımsızlığını kaybederek hukukun üstünlüğünün güvencesi olmaktan uzaklaşan yargı organı, gerçek bir hukuk devletinin gerektirdiği bağımsızlığına kavuşturulacaktır. Böylece yargı organı, Anayasanın ve hukukun üstünlüğünün teminatı haline gelerek vatandaşların anayasal hürriyetlerinin garantisi olma işlevini yerine getirebilecektir. Bu sayede vatandaşlar, geleceğe güvenle bakabilecekleri huzurlu bir ortama kavuşacaklardır.
Yargının bağımsızlığını ve tarafsızlığını sağlamak amacıyla yargı mensuplarının bireysel bağımsızlıklarıyla yargı kuruluşlarının kurumsal bağımsızlıklarını garanti eden yenilikler getirilmektedir. Yargı mensuplarının bireysel bağımsızlıklarının güvencesi olarak Hâkimler ve Savcılar Kurulu, iki ayrı organ olarak düzenlenmiştir. Böylece hâkimlerin özlük hakları konusunda karar verme yetkisi Hâkimler Kurulu’na, savcıların özlük hakları konusunda karar verme yetkisi Savcılar Kurulu’na tanınmıştır. Her iki organın da üye kompozisyonları ve üyelerinin seçiminde izlenen yöntem, bu organların özerkliğini garanti edecek şekilde düzenlenmiştir. Öte yandan bu iki organın da demokratik meşruiyet esasına dayanması sağlanmıştır.
Yargılama sürecinin temel unsurlarından biri olan savunma makamı, ilk defa, bir anayasa hükmüyle düzenlenerek bu makamın iddia makamıyla eşit bir statüye kavuşturulması sağlanmıştır. Bu yenilik, hukuk devletinin temel unsurlarından olan adil yargılanma hakkının ve bu hakkın bir parçası olan silahların eşitliği ilkesinin garanti edilmesini sağlayacaktır. Bu çerçevede Türkiye Barolar Birliği’nin özerk bir kuruluş olması da sağlanarak savunma makamı güçlendirilmiş; avukatlık mesleğine sahip olması gereken itibar kazandırılmıştır.
Anayasanın ve hukukun üstünlüğünün garantisi olan Anayasa Mahkemesi’nin üye kompozisyonu, üyelerinin seçiminde izlenen yöntem, çalışma usulleri, sahip olduğu yetkiler yeniden düzenlenmiş; böylece Yüksek Mahkemenin kararlarının etkinliği güçlendirilmiştir. Bu maksatla Anayasa Mahkemesi’nin üye sayısı, ağır iş yükü de dikkate alınarak arttırılmış; halen iki daire ve bir Genel Kurul halinde çalışan Mahkemenin dört daire ve bir Genel Kurul halinde çalışması öngörülmüştür.
Anayasanın ve hukukun üstünlüğünü garanti etmek amacıyla hiçbir yasama tasarrufuna yargı bağışıklığı tanınmamıştır. Böylece organik ve fonksiyonel bakımdan yasama işlemi niteliğindeki tüm işlemlerin, Anayasa Mahkemesi tarafından denetlenmesi öngörülmüştür. Bireysel başvuruların alanı, sosyal hakları da kapsayacak biçimde genişletilmiştir. Bireysel başvuruların temelindeki hak ihlâllerinin, Anayasa Mahkemesi’nin denetimine tâbi bir normun hukuka aykırılığından kaynaklanması halinde Yüksek Mahkeme’ye bu normu denetleme yetkisi de tanınmıştır.
Anayasa Mahkemesi’nin halen mevcut olan yetkilerine ek olarak Yüksek Mahkeme’ye yasama, yürütme ve yargı organlarının birbirlerinin alanına müdahale eden işlemleri nedeniyle yapılacak başvuruları da inceleme ve karara bağlama yetkisi tanınmıştır.
Yüksek Seçim Kurulu, yerine getirdiği işleve uygun olarak Anayasamızın yüksek mahkemeleri düzenleyen bölümüne aktarılmış; iki daire ve bir Genel Kurul halinde çalışması öngörülmüştür. Böylece dairelerin alacağı kararlar, itiraz denetimine tâbi kılınmıştır. Daha da önemlisi, Yüksek Seçim Kurulu’nun seçme, seçilme ve siyasi faaliyette bulunma haklarına ilişkin verdiği kararların, Anayasa Mahkemesi’ne yapılacak bireysel başvurulara konu olması sağlanmıştır. Böylece seçim sürecinin hukuka uygunluğu teşvik edilmiştir.
Güçlendirilmiş Parlamenter Sisteme geçiş önerisi, aynı zamanda, anayasal hakların alanını genişleten, bunların güvencelerini güçlendiren yenilikleri de içermektedir. Bu çerçevede, Anayasamızın 12. maddesinin başlığı “İnsan onuru, temel hak ve hürriyetlerin niteliği ve bütünlüğü” şeklinde değiştirilmiş, maddenin ilk fıkrasına insan onurunun dokunulmaz olduğu ve Anayasa düzeninin temelini oluşturduğu hükmü eklenmiştir. Böylece Anayasamızın insan onurunu esas alan bir bakış açısı kazanması sağlanmıştır.
Öte yandan, 13. maddeye “Hürriyet esas, sınırlama istisnadır. Tereddüt halinde yorum hürriyet lehine yapılır.” hükmü eklenerek anayasa düzenine hürriyetçi bir felsefenin hâkim olması amaçlanmıştır. Benzer şekilde, demokratik bir anayasa düzeninin olmazsa olmazı olan ifade hürriyetiyle bu hürriyetten doğan basın hürriyeti gibi hürriyetler daha güçlü güvencelere kavuşturulmuştur.
Aynı çerçevede siyasi partilerin ifade ve örgütlenme hürriyetleri, daha güçlü garantilere kavuşturularak siyasi partilerin keyfî gerekçelerle kapatılmalarını önleyecek etkili hükümler getirilmiştir. Siyasi partilerin kapatılmasına ilişkin hükümler, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi içtihatları ve Venedik Komisyonu raporları gibi Avrupa Konseyi standartları ışığında, çoğulcu demokrasinin güvencesini oluşturacak biçimde yeniden düzenlenmiştir.
Anayasal hürriyetleri daha güvenceli hale getiren yeniliklerin tamamında Türkiye’nin taraf olduğu milletlerarası andlaşmaların gerekleri dikkate alınmıştır. Bu bağlamda Türkiye’nin taraf olduğu temel hak ve hürriyetlere ilişkin milletlerarası andlaşmaların kanunların üzerinde olduğunu kabul eden 2004 Anayasa değişikliğini yaptırıma bağlayan ve güçlendiren yenilikler önerilmiştir. Bu çerçevede Türkiye’nin taraf olduğu temel hak ve hürriyetlere ilişkin milletlerarası andlaşmalar, kanunların Anayasaya uygunluk denetiminde başvurulacak ölçü normlara dâhil edilmiştir.
Önerimiz, seçimleri takiben Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde bir Anayasa Değişikliği Teklifine dönüştüğü ve kabul edilerek yürürlüğe girdiği takdirde Türkiye, Güçlendirilmiş Parlamenter Sisteme geçerek Anayasamızın 2. maddesinde hükme bağlandığı gibi insan haklarına saygılı, demokratik, lâik, sosyal bir hukuk devleti olabilecektir.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
VIII. Yürütme yetkisi ve görevi
Madde 8 – Yürütme yetkisi ve görevi, Cumhurbaşkanı (...) tarafından, Anayasaya ve kanunlara uygun olarak kullanılır ve yerine getirilir.
ÖNERİ
VIII. Yürütme görevi
Madde 8 – Yürütme görevi, Cumhurbaşkanı ve Bakanlar Kurulu tarafından, Anayasaya ve kanunlara uygun olarak yerine getirilir.
Madde Gerekçesi
Madde 8
Yürütmeyi tanımlayan 8. maddenin içerdiği yetki kavramı metinden çıkarılmış; yürütme sadece görev kavramıyla tanımlanmıştır. Bu değişikliğin nedeni, yürütmeyi düzenleyen hükümlerde idarenin kanuniliği ilkesinin esas alınması, yürütme ve idareye doğrudan doğruya Anayasadan kaynaklanan herhangi bir aslî yetkinin tanınmamasıdır. Yürütme ve idarenin harekete geçebilmesi için önce Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin kanunî düzenleme yapması zorunludur. Böylece hem Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin güçlenmesi sağlanmakta hem de yürütmenin türevselliği ilkesi korunmaktadır.
Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem Mutabakat Metnine uygun olarak yürütme, Cumhurbaşkanı ve Bakanlar Kurulundan oluşacağı için 8. maddeye “ve Bakanlar Kurulu” ifadesi ilave edilmiştir.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
İKİNCİ KISIM
TEMEL HAKLAR VE ÖDEVLER
ÖNERİ
İKİNCİ KISIM
TEMEL HAKLAR VE HÜRRİYETLER
Madde Gerekçesi
İkinci Kısım
Anayasamızın ikinci kısmının başlığı, “Temel Haklar ve Ödevler” şeklindeydi. Buradaki “ödev” kelimesi çıkarılmış; yerine “hürriyetler” kelimesi getirilmiştir. Bu değişiklik, Anayasamıza daha hürriyetçi bir felsefe kazandırmayı amaçlamaktadır. Çünkü hürriyetlerin ödev kavramıyla sınırlanması, otoriter bir anayasacılık anlayışının eseridir.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
I. Temel hak ve hürriyetlerin niteliği
Madde 12 – Herkes, kişiliğine bağlı, dokunulmaz, devredilmez, vazgeçilmez temel hak ve hürriyetlere sahiptir.
Temel hak ve hürriyetler, kişinin topluma, ailesine ve diğer kişilere karşı ödev ve sorumluluklarını da ihtiva eder.
ÖNERİ
İnsan onuru, temel hak ve hürriyetlerin niteliği ve bütünlüğü
Madde 12 – İnsan onuru dokunulmazdır ve anayasal düzenin temelidir. Devlet, insan onuruna saygı göstermek ve onu korumakla yükümlüdür.
Herkes, kişiliğine bağlı, dokunulmaz, devredilmez, vazgeçilmez temel hak ve hürriyetlere sahiptir.
Temel hak ve hürriyetler bir bütündür, birbirini tamamlar ve yasama, yürütme ve yargı organlarını bağlar.
Devlet, temel hak ve hürriyetlerden herkesin etkili biçimde yararlanmasını sağlayacak her türlü düzenlemeyi yapmak, tedbiri almak ve ihlalini önlemekle yükümlüdür.
Madde Gerekçesi
Madde 12
Anayasamızın 12. maddesinin başlığı “İnsan onuru, temel hak ve hürriyetlerin niteliği ve bütünlüğü” şeklinde değiştirilmiştir. Böylece Anayasamızın insan onurunu esas alan bir bakış açısı kazanması sağlanmıştır. Bu değişiklikle yasama, yürütme ve yargı organlarıyla bütün idarî makamların, anayasal görevlerini yerine getirirken ve yetkilerini kullanırken insan onurunu esas almaları amaçlanmıştır.
Madde başlığına “temel hak ve hürriyetlerin bütünlüğü” ifadesinin eklenmesi, devlete farklı ödevler yükleyen, bireylere farklı talep hakları sunan tüm hakların tanındığını göstermektedir. Böylece anayasa koyucu, devletin kimi haklar karşısında yapmama ödevini, kimi haklar karşısında ise yapma ödevini üstleneceğini beyan etmiştir. Bu değişiklik, aynı zamanda, bireylerin karar alma süreçlerine katılmasını sağlayan haklara da sahip olduğu anlamına gelmektedir. Nihayet temel hakların bütünlüğü ifadesi, anayasal gelişmelerin bütün aşamalarında ortaya çıkan hakların tamamının bireylere sunulduğunu göstermektedir. Bu bağlamda çevre hakkı gibi, en yeni hakların tanındığı da anlaşılmaktadır.
12. maddenin ilk fıkrasına, insan onurunun dokunulmaz olduğu ve Anayasa düzeninin temelini oluşturduğu anlamına gelen bir hüküm eklenmiştir. Öte yandan devletin temel işlevinin insan onurunu korumak ve ona saygı göstermek olduğu ifade edilmiştir.
Maddenin 3. fıkrasına temel hakların bir bütün olduğu, birbirini tamamladığı, devletin üç temel organını bağladığı hükmü eklenmiştir.
Maddenin 4. fıkrasıyla devletin temel hak ve hürriyetlerden herkesin etkili olarak yararlanmasını sağlayacak tedbirleri alma ve düzenlemeleri yapma yükümlülüğü olduğu hükme bağlanmıştır. Öte yandan madde ile devletin temel hak ve hürriyetlerin ihlâlini önleme yükümlülüğü düzenlenmiştir.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
II. Temel hak ve hürriyetlerin sınırlanması
Madde 13 – (Değişik: 3/10/2001-4709/2 md.)
Temel hak ve hürriyetler, özlerine dokunulmaksızın yalnızca Anayasanın ilgili maddelerinde belirtilen sebeplere bağlı olarak ve ancak kanunla sınırlanabilir. Bu sınırlamalar, Anayasanın sözüne ve ruhuna, demokratik toplum düzeninin ve lâik Cumhuriyetin gereklerine ve ölçülülük ilkesine aykırı olamaz.
ÖNERİ
II. Temel hak ve hürriyetlerin üstünlüğü
Madde 13 – (Değişik: 3/10/2001-4709/2 md.)
Hürriyet esas, sınırlama istisnadır. Tereddüt halinde yorum hürriyet lehine yapılır.
Temel hak ve hürriyetler, özlerine dokunulmaksızın yalnızca Anayasanın ilgili maddelerinde belirtilen sebeplere bağlı olarak ve ancak kanunla sınırlanabilir. Bu sınırlamalar, Anayasanın sözüne ve ruhuna, demokratik toplum düzeninin ve lâik Cumhuriyetin gereklerine ve ölçülülük ilkesine aykırı olamaz.
Madde Gerekçesi
Madde 13
13. maddenin “Temel hak ve hürriyetlerin sınırlanması” olan başlığı, “Temel hak ve hürriyetlerin üstünlüğü” şeklinde değiştirilmiştir. Böylece anayasal sistemimize hâkim olan felsefenin, sınırlama olmadığı, tam aksine temel hakların üstünlüğü olduğu vurgulanmıştır.
13. maddeye ilk fıkra olarak “Hürriyet esas, sınırlama istisnadır. Tereddüt halinde yorum hürriyet lehine yapılır.” hükmü eklenmiştir. Bu hükmün eklenmesi de Anayasa düzenine hürriyetçi bir felsefenin hâkim olduğunu göstermektedir. Bu yenilikler emredici hüküm niteliğinde olduğundan yasama, yürütme ve yargı organlarıyla idarî makamları bağlar.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
IV. Temel hak ve hürriyetlerin kullanılmasının durdurulması
Madde 15 –
ÖNERİ
Temel hak ve hürriyetlerin kullanılmasının geçici olarak durdurulması
Madde 15 –
Madde Gerekçesi
Madde 15
“Temel hak ve hürriyetlerin kullanılmasının durdurulması” başlıklı maddeye “geçici olarak” ifadesi eklenmiştir. Böylece temel hak ve hürriyetlerin ancak maddede belirtilen istisnaî hallerde geçici olarak durdurulabileceği açıkça vurgulanmıştır. Temel hak ve hürriyetlerin hangi gerekçeyle olursa olsun sürekli olarak durdurulamayacağı hükme bağlanmıştır. Bu, aslında Anayasanın 2. maddesinde yer alan insan haklarına saygılı, demokratik, hukuk devleti kavramlarının da gereğidir.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
İKİNCİ BÖLÜM
Kişinin Hakları ve Ödevleri
ÖNERİ
İKİNCİ BÖLÜM
Kişinin Hakları ve Hürriyetleri
Madde Gerekçesi
İkinci Bölüm
İkinci bölümün başlığındaki “ödev” kelimesi çıkarılmış; bunun yerine “hürriyetleri” ifadesi eklenmiştir. Böylece ikinci bölümün başlığı “Kişinin Hakları ve Hürriyetleri” olarak düzenlenmiştir. Kişi haklarının ödev kavramıyla sınırlanması, otoriter bir anayasacılık anlayışının eseridir. Bu değişiklik, demokratik ve hürriyetçi bir anayasa düzeni yaratmak amacıyla yapılmıştır.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
VII. Düşünce ve kanaat hürriyeti
Madde 25 – Herkes, düşünce ve kanaat hürriyetine sahiptir.
Her ne sebep ve amaçla olursa olsun kimse, düşünce ve kanaatlerini açıklamaya zorlanamaz; düşünce kanaatleri sebebiyle kınanamaz ve suçlanamaz.
ÖNERİ
VII. Düşünce, kanaat ve ifade hürriyeti
Madde 25 – Herkes düşünce, kanaat ve ifade hürriyetine sahiptir.
Her ne sebeple olursa olsun kimse, düşünce ve kanaatlerini açıklamaya zorlanamaz; düşünce ve kanaatleri sebebiyle suçlanamaz ve ayrımcılığa tabi tutulamaz.
Herkes, düşüncelerini söz, yazı, resim veya başka yollarla tek başına veya toplu olarak açıklama ve yayma hürriyetine sahiptir. Bu hürriyet, resmî makamların müdahalesi olmaksızın haber veya fikir almak ya da vermek serbestliğini de kapsar. Bu fıkra hükmü, radyo, televizyon, sinema veya benzeri yollarla yapılan yayımların izin sistemine bağlanmasına engel değildir.
İfade hürriyetinin kullanılması; millî güvenlik, kamu düzeni, Cumhuriyetin temel nitelikleri ve Devletin ülkesi ve milleti ile bölünmez bütünlüğünün korunması, suçların önlenmesi, Devlet sırrı olarak kanunla düzenlenmiş bilgilerin açıklanmaması, başkalarının şöhret ve haklarının korunması sebepleriyle sınırlanabilir.
Madde Gerekçesi
Madde 25
“Düşünceyi açıklama ve yayma hürriyeti” başlıklı 26. madde metinden çıkarılmış; “Düşünce ve kanaat hürriyeti”ni düzenleyen 25. madde, ifade hürriyetini de kapsayacak biçimde yeniden yazılmıştır. Bu maksatla 25. maddenin “Düşünce ve kanaat hürriyeti” olan başlığına “ifade” kelimesi eklenmiş; böylece başlık, “Düşünce, kanaat ve ifade hürriyeti” şeklini almıştır. Bu değişiklikle bireylerin dış âleme yansımayan, iç dünyalarında mevcut olan düşünce ve kanaatlerinin yanında, bireylerin dış âleme yansıyan, ifade edilen düşünce ve kanaatleri birleştirilerek aynı maddede koruma altına alınmıştır.
Aynı gerekçelerle 1. fıkraya “düşünce ve kanaat” kavramları yanında “ifade” kelimesi eklenmiş; böylece fıkra, aşağıdaki şekli almıştır:
“Herkes düşünce, kanaat ve ifade hürriyetine sahiptir.”
Maddenin 2. fıkrasında yer alan “amaçla” kelimesi çıkarılmıştır. Böylece kamu makamlarının keyfî olarak düşünce ve kanaat hürriyetini sınırlamaları engellenmiştir. Ayrıca aynı fıkrada yer alan “kınama” kelimesi çıkarılmıştır. Bu değişiklik, eleştiri hürriyetinin korunması amacını taşımaktadır. Bundan başka fıkraya “ve ayrımcılığa tâbi tutulamaz” ifadesi eklenmiştir.
Bütün bu değişiklikler neticesinde 2. fıkra, düşünce, kanaat ve ifade hürriyetine güçlü koruma sağlayan bir içeriğe kavuşmuştur.
Maddeye eklenen 3. fıkra, ifade hürriyetinin alanını düzenlemektedir. 26. maddenin ilk fıkrasında yer alan “kanaat” kelimesi, 25. maddenin 3. fıkrasına alınmamıştır. Metinden çıkarılan 26. maddenin ilk fıkrası, “kanaat” kelimesi hariç olmak üzere 25. maddenin 3. fıkrasıyla düzenlenmiştir.
4. fıkra, ifade hürriyetinin hangi sebeplerle sınırlanabileceğini düzenlemektedir. 26. maddenin içerdiği sınırlama nedenlerinin önemli bir bölümü bu fıkraya alınmıştır.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
VIII. Düşünceyi açıklama ve yayma hürriyeti
Madde 26 – Herkes, düşünce ve kanaatlerini söz, yazı, resim veya başka yollarla tek başına veya toplu olarak açıklama ve yayma hakkına sahiptir. Bu hürriyet Resmî makamların müdahalesi olmaksızın haber veya fikir almak ya da vermek serbestliğini de kapsar. Bu fıkra hükmü, radyo, televizyon, sinema veya benzeri yollarla yapılan yayımların izin sistemine bağlanmasına engel değildir.
Bu hürriyetlerin kullanılması, millî güvenlik, kamu düzeni, kamu güvenliği, Cumhuriyetin temel nitelikleri ve Devletin ülkesi ve milleti ile bölünmez bütünlüğünün korunması, suçların önlenmesi, suçluların cezalandırılması, Devlet sırrı olarak usulünce belirtilmiş bilgilerin açıklanmaması, başkalarının şöhret veya haklarının, özel ve aile hayatlarının yahut kanunun öngördüğü meslek sırlarının korunması veya yargılama görevinin gereğine uygun olarak yerine getirilmesi amaçlarıyla sınırlanabilir.
(Mülga fıkra: 3/10/2001-4709/9 md.)
Haber ve düşünceleri yayma araçlarının kullanılmasına ilişkin düzenleyici hükümler, bunların yayımını engellememek kaydıyla, düşünceyi açıklama ve yayma hürriyetinin sınırlanması sayılmaz.
(Ek fıkra: 3/10/2001-4709/9 md.) Düşünceyi açıklama ve yayma hürriyetinin kullanılmasında uygulanacak şekil, şart ve usuller kanunla düzenlenir.
ÖNERİ
Mülga
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
X. Basın ve yayımla ilgili hükümler
A. Basın hürriyeti
Madde 28 – Basın hürdür, sansür edilemez. Basımevi kurmak izin alma ve mali teminat yatırma şartına bağlanamaz.
(Mülga ikinci fıkra: 3/10/2001-4709/10 md.)
Devlet, basın ve haber alma hürriyetlerini sağlayacak tedbirleri alır.
Basın hürriyetinin sınırlanmasında, Anayasanın 26 ve 27 nci maddeleri hükümleri uygulanır.
Devletin iç ve dış güvenliğini, ülkesi ve milletiyle bölünmez bütünlüğünü tehdit eden veya suç işlemeye ya da ayaklanma veya isyana teşvik eder nitelikte olan veya Devlete ait gizli bilgilere ilişkin bulunan her türlü haber veya yazıyı, yazanlar veya bastıranlar veya aynı amaçla, basanlar, başkasına verenler, bu suçlara ait kanun hükümleri uyarınca sorumlu olurlar. Tedbir yolu ile dağıtım hakim kararıyla; gecikmesinde sakınca bulunan hallerde de kanunun açıkça yetkili kıldığı merciin emriyle önlenebilir. Dağıtımı önleyen yetkili merci, bu kararını en geç yirmi dört saat içinde yetkili hakime bildirir. Yetkili hakim bu kararı en geç kırk sekiz saat içinde onaylamazsa, dağıtımı önleme kararı hükümsüz sayılır.
Yargılama görevinin amacına uygun olarak yerine getirilmesi için, kanunla belirtilecek sınırlar içinde, hakim tarafından verilen kararlar saklı kalmak üzere, olaylar hakkında yayım yasağı konamaz.
Süreli veya süresiz yayınlar, kanunun gösterdiği suçların soruşturma veya kovuşturmasına geçilmiş olması hallerinde hakim kararıyla; Devletin ülkesi ve milletiyle bölünmez bütünlüğünün, milli güvenliğin, kamu düzeninin, genel ahlakın korunması ve suçların önlenmesi bakımından gecikmesinde sakınca bulunan hallerde de kanunun açıkça yetkili kıldığı merciin emriyle toplatılabilir. Toplatma kararı veren yetkili merci, bu kararını en geç yirmi dört saat içinde yetkili hakime bildirir; hakim bu kararı en geç kırk sekiz saat içinde onaylamazsa, toplatma kararı hükümsüz sayılır.
Süreli veya süresiz yayınların suç soruşturma veya kovuşturması sebebiyle zapt ve müsaderesinde genel hükümler uygulanır.
Türkiye’de yayımlanan süreli yayınlar, Devletin ülkesi ve milletiyle bölünmez bütünlüğüne, Cumhuriyetin temel ilkelerine, milli güvenliğe ve genel ahlaka aykırı yayımlardan mahkum olma halinde, mahkeme kararıyla geçici olarak kapatılabilir. Kapatılan süreli yayının açıkça devamı niteliğini taşıyan her türlü yayın yasaktır; bunlar hakim kararıyla toplatılır.
ÖNERİ
X. Basın ve yayımla ilgili hükümler
A. Basın hürriyeti
Madde 28 – Basın hürdür, sansür edilemez. Basımevi kurmak izin alma ve mali teminat yatırma şartına bağlanamaz.
Devlet, basın ve haber alma hürriyetlerinin kullanılmasını, kamuoyunun serbestçe oluşmasını ve medyada çoğulculuğu sağlayacak tedbirleri alır.
Basın hürriyetinin kullanılması; millî güvenlik, kamu düzeni, Cumhuriyetin temel nitelikleri ve Devletin ülkesi ve milleti ile bölünmez bütünlüğünün korunması, suçların önlenmesi, Devlet sırrı olarak kanunla düzenlenmiş bilgilerin açıklanmaması, başkalarının şöhret ve haklarının korunması sebepleriyle sınırlanabilir.
Süreli ve süresiz yayınların dağıtımı; üçüncü fıkrada sayılan sınırlama sebeplerinden birinin varlığına ilişkin kanunda belirtilen hallerde, ancak hâkim kararıyla; gecikmesinde sakınca bulunan hallerde Cumhuriyet savcısının kararıyla önlenebilir. Bu karar, alınmasından itibaren yirmi dört saat içinde yetkili hâkime sunulur. Hâkim bu kararı, alınmasından itibaren kırk sekiz saat içinde onaylamazsa, dağıtımı önleme kararı kendiliğinden kalkar.
Yargılamanın amacına uygun olarak yerine getirilmesi için kanunla belirtilecek sınırlar içinde hâkim tarafından verilen kararlar saklı kalmak üzere, olaylar hakkında yayım yasağı konulamaz.
Süreli veya süresiz yayınlar; kanunun gösterdiği suçların soruşturma veya kovuşturmasına geçilmiş olması hallerinde hâkim kararıyla; gecikmesinde sakınca bulunan hallerde üçüncü fıkrada sayılan sınırlama sebeplerinin varlığı durumunda Cumhuriyet Savcısının kararıyla toplatılabilir. Bu karar, alınmasından itibaren yirmi dört saat içinde yetkili hâkime sunulur. Hâkim bu kararı, alınmasından itibaren kırk sekiz saat içinde onaylamazsa toplatma kararı kendiliğinden kalkar.
Kanuna uygun şekilde basın işletmesi olarak kurulan basımevi ve eklentileri ile basın araçları, suç aleti olduğu gerekçesiyle zapt ve müsadere edilemez; işletilmekten alıkonulamaz.
Madde Gerekçesi
Madde 28
Basın hürriyetini düzenleyen 28. maddenin ilk fıkrası aynen muhafaza edilmektedir.
2. fıkranın ilk metni, devlete basın ve haber alma hürriyetleriyle ilgili olarak tedbir alma ödevi yüklemiştir. Yeni 2. fıkra ise bu tedbirleri somutlaştırmıştır.
Basın hürriyetinin sınırlama sebeplerini içeren 3. fıkra, 26 ve 27. maddelere yaptığı yollamayla toplam on üç sınırlama sebebine yer vermektedir. Bu fıkra tamamen kaldırılmıştır. Yeni 3. fıkra, evvelce mevcut olan yedi sınırlama sebebini muhafaza etmiştir. Sınırlama sebeplerinin azaltılması basın hürriyetini güçlendirecektir.
28. maddenin 4. fıkrasının ilk metni, suç teşkil eden haberleri yazanların, bastıranların veya aynı amaçla basanların, başkasına verenlerin cezaî sorumluluğu ile dağıtımın önlenmesinde uyulması gereken usulü düzenlemektedir. Yeni 4. fıkra, süreli ve süresiz yayınların dağıtımının önlenme nedenleriyle dağıtımın önlenmesinde uyulacak usulü düzenlemektedir.
Yayım yasağı getirilemeyecek halleri düzenleyen 5. fıkra, önceki 5. fıkranın içeriğini muhafaza ederek dilin sadeleşmesini sağlamıştır.
Maddenin 6. fıkrasının ilk metni, süreli veya süresiz yayınların, kanunun gösterdiği suçların soruşturma veya kovuşturmasına geçilmiş olması hallerinde hâkim kararıyla; fıkranın içerdiği sınırlama sebeplerinin varlığı durumunda ve gecikmesinde sakınca olan hallerde ise kanunun yetkili kıldığı merciin emriyle toplatılabileceğini düzenlemektedir. Yeni 6. fıkra, mevcut metnin ilk cümleciğini muhafaza ederek basın hürriyetinin sınırlama sebeplerini içeren 3. fıkraya yaptığı atıfla toplatma kararının Cumhuriyet Başsavcısı tarafından verilebileceğini düzenlemiştir.
7. fıkranın ilk metni, süreli ve süresiz yayınların zapt ve müsaderesinde genel hükümlerin uygulanacağını düzenlemiştir. Yeni 7. fıkra ise basımevi ve eklentileri ile basın araçlarının zapt ve müsadere edilemeyeceğini düzenlemektedir.
Maddenin 8. fıkrası ilga edilmiştir. 7. fıkrada yapılan değişiklikle 8. fıkranın ilgası, basın hürriyetinin alanını genişletmiştir.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
B. Süreli ve süresiz yayın hakkı
Madde 29 – Süreli veya süresiz yayın önceden izin alma ve mali teminat yatırma şartına bağlanamaz.
Süreli yayın çıkarabilmek için kanunun gösterdiği bilgi ve belgelerin, kanunda belirtilen yetkili mercie verilmesi yeterlidir. Bu bilgi ve belgelerin kanuna aykırılığının tespiti halinde yetkili merci, yayının durdurulması için mahkemeye başvurur.
Süreli yayınların çıkarılması, yayım şartları, mali kaynakları ve gazetecilik mesleği ile ilgili esaslar kanunla düzenlenir. Kanun, haber, düşünce ve kanaatlerin serbestçe yayımlanmasını engelleyici veya zorlaştırıcı siyasal, ekonomik, mali ve teknik şartlar koyamaz.
Süreli yayınlar, Devletin ve diğer kamu tüzel kişilerinin veya bunlara bağlı kurumların araç ve imkanlarından eşitlik esasına göre yararlanır.
ÖNERİ
B. Süreli ve süresiz yayın hakkı
Madde 29 – Süreli veya süresiz yayın önceden izin alma ve mali teminat yatırma şartına bağlanamaz.
Süreli yayınların çıkarılması, yayım şartları, mali kaynakları ve gazetecilik mesleği ile ilgili esaslar kanunla düzenlenir. Kanun, haber, düşünce ve kanaatlerin serbestçe yayımlanmasını engelleyici veya zorlaştırıcı siyasal, ekonomik, mali ve teknik şartlar koyamaz.
Madde Gerekçesi
Madde 29
Süreli ve süresiz yayın hakkını düzenleyen 29. maddenin ilk fıkrası aynen muhafaza edilmiştir.
Mevcut 29. maddenin 2, 3 ve 4. fıkralarının içerdiği düzenlemeler, yeni 29. maddenin 2. fıkrasıyla hükme bağlanmıştır. Yeni 29. maddenin 2. fıkrası ise süreli ve süresiz yayın hakkının kullanımını kolaylaştıran, bu hakkın alanını genişleten ve dilin sadeleşmesini sağlayan değişiklikler içermektedir.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
C. Basın araçlarının korunması
Madde 30 - (Değişik: 7/5/2004-5170/4 md.)
Kanuna uygun şekilde basın işletmesi olarak kurulan basımevi ve eklentileri ile basın araçları, suç aleti olduğu gerekçesiyle zapt ve müsadere edilemez veya işletilmekten alıkonulamaz.
ÖNERİ
Mülga
Madde Gerekçesi
Madde 30
“Basın araçlarının korunması” başlıklı 30. madde ilga edilmiştir.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
D. Kamu tüzel kişilerinin elindeki basın dışı kitle haberleşme araçlarından yararlanma hakkı
Madde 31 – Kişiler ve siyasi partiler, kamu tüzel kişilerinin elindeki basın dışı kitle haberleşme ve yayım araçlarından yararlanma hakkına sahiptir. Bu yararlanmanın şartları ve usulleri kanunla düzenlenir.
(Değişik fıkra: 3/10/2001-4709/11 md.) Kanun, millî güvenlik, kamu düzeni, genel ahlâk ve sağlığın korunması sebepleri dışında, halkın bu araçlarla haber almasını, düşünce ve kanaatlere ulaşmasını ve kamuoyunun serbestçe oluşmasını engelleyici kayıtlar koyamaz.
ÖNERİ
D. Kamu tüzel kişilerinin elindeki basın dışı kitle haberleşme araçlarından yararlanma hakkı
Madde 31 – Toplumun haber alma hakkını ve kamuoyunun serbestçe oluşmasını sağlama amacıyla kişiler ve siyasi partiler, kamu tüzel kişilerinin elindeki basın dışı kitle haberleşme ve yayım araçlarından hakkaniyet ve adalet ilkesine uygun olarak yararlanma hakkına sahiptir. Bu yararlanmanın şartları ve usulleri kanunla düzenlenir.
Madde Gerekçesi
Madde 31
31. madde, kişilerin ve siyasi partilerin kamu tüzel kişilerinin elindeki basın dışı kitle haberleşme araçlarından yararlanma hakkını düzenlemiştir. Yeni metin, bu hakkın, toplumun haber alma hakkını ve kamuoyunun serbestçe oluşmasını sağlama amacıyla ve adalet ve hakkaniyet ilkesine uygun olarak kullanılacağını belirtmektedir. Böylece bu kitle iletişim araçları, sadece belirli bir siyasi grubun menfaatlerinin korunmasına hizmet etmeyecektir.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
E. Düzeltme ve cevap hakkı
Madde 32 – Düzeltme ve cevap hakkı, ancak kişilerin haysiyet ve şereflerine dokunulması veya kendileriyle ilgili gerçeğe aykırı yayınlar yapılması hallerinde tanınır ve kanunla düzenlenir.
Düzeltme ve cevap yayımlanmazsa, yayımlanmasının gerekip gerekmediğine hakim tarafından ilgilinin müracaat tarihinden itibaren en geç yedi gün içerisinde karar verilir.
ÖNERİ
E. Düzeltme ve cevap hakkı
Madde 32 – Düzeltme ve cevap hakkı, ancak kişilerin şöhret ve haklarına dokunulması hallerinde tanınır.
Düzeltme ve cevap yayımlanmazsa, yayımlanmasının gerekip gerekmediğine hâkim tarafından ilgilinin müracaat tarihinden itibaren en geç kırksekiz saat içerisinde karar verilir.
Madde Gerekçesi
Madde 32
Düzeltme ve cevap hakkını düzenleyen 32. madde, bu hakkın tanınması için tek bir sebep öngörmüştür. Böylece bu hakkın tanınmasını gerektiren haller sınırlanmıştır.
Bu hak tanınmadığı takdirde hâkim kararının verilmesi için yedi gün olan süre, kırk sekiz saate indirilmiştir.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
XI. Toplantı hak ve hürriyetleri
A. Dernek kurma hürriyeti
Madde 33 – (Değişik: 3/10/2001-4709/12 md.)
Herkes, önceden izin almaksızın dernek kurma ve bunlara üye olma ya da üyelikten çıkma hürriyetine sahiptir.
Hiç kimse bir derneğe üye olmaya ve dernekte üye kalmaya zorlanamaz.
Dernek kurma hürriyeti ancak, millî güvenlik, kamu düzeni, suç işlenmesinin önlenmesi, genel sağlık ve genel ahlâk ile başkalarının hürriyetlerinin korunması sebepleriyle ve kanunla sınırlanabilir.
Dernek kurma hürriyetinin kullanılmasında uygulanacak şekil, şart ve usuller kanunda gösterilir.
Dernekler, kanunun öngördüğü hallerde hâkim kararıyla kapatılabilir veya faaliyetten alıkonulabilir. Ancak, millî güvenliğin, kamu düzeninin, suç işlenmesini veya suçun devamını önlemenin yahut yakalamanın gerektirdiği hallerde gecikmede sakınca varsa, kanunla bir merci, derneği faaliyetten men ile yetkilendirilebilir. Bu merciin kararı, yirmidört saat içinde görevli hâkimin onayına sunulur. Hâkim, kararını kırksekiz saat içinde açıklar; aksi halde, bu idarî karar kendiliğinden yürürlükten kalkar.
Birinci fıkra hükmü, Silahlı Kuvvetler ve kolluk kuvvetleri mensuplarına ve görevlerinin gerektirdiği ölçüde Devlet memurlarına kanunla sınırlamalar getirilmesine engel değildir.
Bu madde hükümleri vakıflarla ilgili olarak da uygulanır.
ÖNERİ
XI. Toplantı hak ve hürriyetleri
A. Dernek kurma hürriyeti
Madde 33 – (Değişik: 3/10/2001-4709/12 md.)
Herkes, önceden izin almaksızın dernek kurma, derneğe üye olma ve üyelikten çıkma hürriyetine sahiptir.
Hiç kimse bir derneğe üye olmaya veya üye kalmaya zorlanamaz.
Dernek kurma hürriyeti ancak, milli güvenlik, kamu düzeni, suç işlenmesinin önlenmesi, genel sağlık ve genel ahlâk ile başkalarının hürriyetlerinin korunması sebepleriyle ve kanunla sınırlanabilir.
Dernek kurma hürriyetinin kullanılmasında uygulanacak şekil, şart ve usuller kanunda gösterilir.
Dernekler, kanunda belirtilen zorunlu hallerde hâkim kararıyla kapatılabilir veya faaliyetten alıkonulabilir. Ancak, millî güvenliğin ve kamu düzeninin gerektirdiği hallerde gecikmesinde sakınca varsa Cumhuriyet savcısı derneği faaliyetten alıkoyabilir. Bu merciin kararı, yirmidört saat içinde görevli hâkimin onayına sunulur. Hâkim, kararını kırksekiz saat içinde açıklar; aksi halde, bu karar kendiliğinden yürürlükten kalkar.
Birinci fıkra hükmü, Silahlı Kuvvetler ve kolluk kuvvetleri mensuplarına ve görevlerinin gerektirdiği ölçüde Devlet memurlarına kanunla sınırlamalar getirilmesine engel değildir.
Bu madde hükümleri, hukuki niteliklerine uygun düştüğü ölçüde vakıflar için de uygulanır.
Madde Gerekçesi
Madde 33
Dernek kurma hürriyetini düzenleyen 33. maddenin 1, 2, 4, 6 ve 7. fıkraları aynen muhafaza edilmiştir.
Maddenin 5. fıkrası, derneklerin kapatılması ve faaliyetten alıkonulmalarında uyulması gereken usulü düzenlemiştir. Yeni metin, dernek hürriyetini güçlendirmeyi sağlayacak usulî değişiklikler içermektedir.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
B. Toplantı ve gösteri yürüyüşü düzenleme hakkı
Madde 34 – (Değişik: 3/10/2001-4709/13 md.)
Herkes, önceden izin almadan, silahsız ve saldırısız toplantı ve gösteri yürüyüşü düzenleme hakkına sahiptir.
Toplantı ve gösteri yürüyüşü hakkı ancak, millî güvenlik, kamu düzeni, suç işlenmesinin önlenmesi, genel sağlığın ve genel ahlâkın veya başkalarının hak ve özgürlüklerinin korunması amacıyla ve kanunla sınırlanabilir.
Toplantı ve gösteri yürüyüşü düzenleme hakkının kullanılmasında uygulanacak şekil, şart ve usuller kanunda gösterilir.
ÖNERİ
B. Toplantı ve gösteri yürüyüşü düzenleme hakkı
Madde 34 – (Değişik: 3/10/2001-4709/13 md.)
Herkes, önceden izin almadan, silahsız ve saldırısız olarak toplantı ve gösteri yürüyüşü düzenleme hakkına sahiptir.
Toplantı ve gösteri yürüyüşü hakkı ancak, millî güvenlik, kamu düzeni, suç işlenmesinin önlenmesi, genel sağlığın ve genel ahlâkın veya başkalarının hak ve hürriyetlerinin korunması amacıyla kanunla sınırlanabilir.
Madde Gerekçesi
Madde 34
Toplantı ve gösteri yürüyüşü hakkını düzenleyen 34. maddenin ilk fıkrası aynen muhafaza edilmiştir.
Maddenin 2. fıkrasında yer alan “özgürlükler” kelimesi yerine “hürriyetler” kelimesi getirilmiştir.
Maddenin 3. fıkrası metinden çıkarılmıştır.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Sosyal ve Ekonomik Haklar ve Ödevler
ÖNERİ
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Sosyal ve Ekonomik Hak ve Hürriyetler
Madde Gerekçesi
Üçüncü Bölüm
Üçüncü bölümün başlığında yer alan “ödev” kelimesi çıkarılmış; bunun yerine başlığa “hürriyetler” kelimesi eklenmiştir. Bu değişiklikle, otoriter anayasacılık anlayışı terk edilmiş; hürriyetçi anayasacılık anlayışının hâkim kılınması sağlanmıştır.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
A. Çalışma hakkı ve ödevi
Madde 49 –
ÖNERİ
A. Çalışma hakkı ve hürriyeti
Madde 49 –
Madde Gerekçesi
Madde 49
Çalışma hakkını düzenleyen 49. maddenin başlığında yer alan “ödev” kelimesi çıkarılmış; bunun yerine “hürriyet” kelimesi eklenmiştir. Böylece maddenin başlığı “Çalışma hakkı ve hürriyeti” olmuştur.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
VIII. Sağlık, çevre ve konut
ÖNERİ
VIII. Sağlık, çevre, hayvan hakları ve konut
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
A. Sağlık hizmetleri ve çevrenin korunması
Madde 56 – Herkes, sağlıklı ve dengeli bir çevrede yaşama hakkına sahiptir.
Çevreyi geliştirmek, çevre sağlığını korumak ve çevre kirlenmesini önlemek Devletin ve vatandaşların ödevidir.
Devlet, herkesin hayatını, beden ve ruh sağlığı içinde sürdürmesini sağlamak; insan ve madde gücünde tasarruf ve verimi artırarak, işbirliğini gerçekleştirmek amacıyla sağlık kuruluşlarını tek elden planlayıp hizmet vermesini düzenler.
Devlet, bu görevini kamu ve özel kesimlerdeki sağlık ve sosyal kurumlarından yararlanarak, onları denetleyerek yerine getirir.
Sağlık hizmetlerinin yaygın bir şekilde yerine getirilmesi için kanunla genel sağlık sigortası kurulabilir.
ÖNERİ
A. Sağlık, çevre ve hayvan hakları
Sağlık Hakkı
Madde 56 – Herkes sağlık hakkına sahiptir.
Hiç kimse temel sağlık hizmetlerinden yoksun bırakılamaz.
Devlet sağlık hakkının gerçekleşmesi için gerekli her türlü tedbiri almakla yükümlüdür.
Devlet, sağlık alanındaki görevini, kamu ve özel kesimlerdeki sağlık ve sosyal kuruluşlardan yararlanmak suretiyle etkili bir sağlık hizmeti ağı kurarak ve onları denetleyerek yerine getirir.
Çevre ve hayvan hakları
Madde 56/A – Herkes insanî gelişimi mümkün kılan, sağlıklı, ekosistem açısından dengeli bir çevrede yaşama hakkına sahiptir.
Çevreyi geliştirmek, çevre değerlerini korumak, çevre kirliliğini önlemek, çevre kalitesini yükseltmek ve gıdaların doğallığını sağlamak herkesin ve devletin görevidir.
Devlet doğal hayatı ve hayvanları korur. Hayvanlara yönelik eziyet ve kötü muamele yapılmaması için gerekli tedbirleri alır.
Madde Gerekçesi
Madde 56
Ekonomik ve sosyal hakları düzenleyen üçüncü bölümün “Sağlık, çevre ve konut” olan sekizinci alt başlığı, hayvan haklarının ilavesiyle “Sağlık, çevre, hayvan hakları ve konut” şeklini almıştır. “Sağlık hizmetleri ve çevrenin korunması” başlıklı maddenin başlığı ve içeriği değiştirilmiştir. Böylece yeni 56. maddenin başlığı sağlık hakkı olup madde, doğrudan doğruya bu hakkı düzenlemiştir. “Çevre ve hayvan hakları” başlıklı 56/A şeklinde yeni bir madde, metne eklenmiştir.
Yeni 56. maddenin ilk fıkrası, Anayasada evvelce mevcut olmayan, herkesin sağlık hakkına sahip olduğu hükmüne yer vermiştir. Maddenin 2. fıkrası, hiç kimsenin bu haktan yoksun bırakılmayacağı ifadesine yer vererek sağlık hakkını güçlendirmiştir.
Maddenin 3 ve 4. fıkraları, devletin, sağlık hakkı karşısında üstlendiği görevleri düzenlemektedir.
Madde 56/A
“Çevre ve hayvan hakları” başlığıyla yeni bir madde olarak eklenen 56/A maddesi, ilk fıkrasında herkesin sağlıklı bir çevrede yaşama hakkını düzenlemektedir.
Maddenin 2. fıkrası, bireylere ve devlete “Çevreyi geliştirmek, çevre değerlerini korumak, çevre kirliliğini önlemek, çevre kalitesini yükseltmek ve gıdaların doğallığını sağlamak” ödevlerini yüklemiştir.
Nihayet maddenin son fıkrası, devlete, hayvan haklarını koruma ödevini ve bu kapsamda alınması gereken tedbirleri düzenlemiştir.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
C. Yabancı ülkelerde çalışan Türk vatandaşları
Madde 62 – Devlet, yabancı ülkelerde çalışan Türk vatandaşlarının aile birliğinin, çocuklarının eğitiminin, kültürel ihtiyaçlarının ve sosyal güvenliklerinin sağlanması, anavatanla bağlarının korunması ve yurda dönüşlerinde yardımcı olunması için gereken tedbirleri alır.
ÖNERİ
C. Yurt dışında yaşayan Türkler
Madde 62 - Devlet, yurt dışındaki Türklerin hak ve menfaatlerini korur, dil ve kültürel kimliğin muhafazası ve anavatanla bağların geliştirilmesi için çalışmalar yapar.
Devlet, tarihi ve kültürel bağlara sahip olduğu ülke ve topluluklarla ilişkilerin geliştirilmesine yönelik çalışmalar yapar.
Madde Gerekçesi
Madde 62
1982 Anayasasındaki mevcut düzenleme, yurt dışında yerleşik hale gelen Türklerin ve özellikle de yeni nesillerin, yaşadıkları ülkelerdeki konumlarını, ihtiyaç alanlarını ve önceliklerini tanımlamakta yetersiz kalmıştır.
Maddenin ilk metni, yurtdışında yaşayan Türkleri sadece orada geçici olarak yaşayan ‘gurbetçi’ ve ‘misafir işçilik’ sıfatı çerçevesinde değerlendirmiştir. Oysa yurtdışında yaşayan Türkler, bugün bulundukları ülkelerde yerleşik hale gelen, bu nedenle ihtiyaçları ve öncelikleri çok değişen bir topluluğu ifade etmektedir. 62. maddenin yeni metni, Türk diasporasının zamanla değişen ve çeşitlenen ihtiyaçlarına ve önceliklerine karşı devletimizin yerine getirmesi gereken yükümlülüklerin anayasal temelini oluşturacak biçimde hazırlanmıştır.
Maddenin 2. fıkrasında, devlete, tarihsel bağlarımızın bulunduğu toplulukların yanında dil veya din gibi kültürel bağların yakınlaştırdığı ülke ve topluluklarla ilişkilerin geliştirilmesi hususlarında çalışmalar yapma yükümlülüğü yüklenmektedir.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
XIII. Devletin iktisadi ve sosyal ödevlerinin sınırları
Madde 65 –
ÖNERİ
XIII. Devletin iktisadi ve sosyal görevleri
Madde 65 –
Madde Gerekçesi
Madde 65
Ekonomik ve sosyal hakları düzenleyen üçüncü bölümün on üçüncü başlığındaki “ödevlerinin sınırları” kelimesi metinden çıkarılmış; “görevleri” kelimesi eklenmiştir.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Siyasi Haklar ve Ödevler
ÖNERİ
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Siyasi Haklar ve Hürriyetler
Madde Gerekçesi
Dördüncü Bölüm
Dördüncü bölümün başlığında yer alan “ödevler” kelimesi çıkarılarak “hürriyetler” kelimesi eklenmiş; böylece Anayasa düzeninin hürriyetçi bir felsefeye dayanması sağlanmıştır.
YÜRÜRLÜKTEKİ METİN
A. Parti kurma, partilere girme ve partilerden ayrılma
Madde 68 – (Değişik: 23/7/1995-4121/6 md.)
Vatandaşlar, siyasi parti kurma ve usulüne göre partilere girme ve partilerden ayrılma hakkına sahiptir. Parti üyesi olabilmek i
