Dünyadan umudunu kesmiş, efkârın hırçın sularında debelenirken; büyük heccav Neyzen Tevfik’in o çok sevdiğim şiirinin ilk mısraı beni bir teselli limanına çeker:
“Izdırâbın sonu yok sanma bu âlem de geçer!..”
Dünyadan umudunu kesmiş, efkârın hırçın sularında debelenirken; büyük heccav Neyzen Tevfik’in o çok sevdiğim şiirinin ilk mısraı beni bir teselli limanına çeker:
“Izdırâbın sonu yok sanma bu âlem de geçer!..”