Portakal

Biz çocukken herkesin kendi arasında yaptığı bir espri vardı. Dillere pelesenk olmuştu “Portakal, orada kal!”

Orhan Veli gibi maalesef huzurla diyemiyorum:

Gözlerim kapalı, Antalya’yı dinliyorum.

Çünkü gözlerim son derece açık ama kulağım kapalı. Sadece ağız oynatışlar, mimikler ve hareketler. Az, çok buradan da bir çıkarım yapılabiliyor ama bir didişme var, anlaşılan o. Keşke olmasa, keşke sadece sanat üretimi, üretime katkıda bulunan, emek harcayanların yolculuklarını dinleyebilsek! Nerede…

Bunu görmek pek mümkün olmayacak gibi. Gözlerim ve kulağım kapalı, çünkü neredeyse bir buçuk yıldır, yaşatılan haksızlıkları gözlemliyorum. İnsan, önce kendini, vicdanını temizleyecek tabii ülkesine ve evrensel sanata katkıda bulunmak istiyorsa. Yapılanların ne derece sığ olduğunu ise ancak derinleştikçe, tarafsız okuyup, somut doğru olgular pekiştikçe anlayacaksınız. Tüm yaşanan süreci toplasanız, dört satırı bulmayacak bir anlatım ile ifade edebilirim ama etmeyeceğim. Belki bir, iki mırıldanış; bir ödül töreninde Oscar’a bakın. Önce ödülünüz alır, sonra istediğiniz kadar da değil azami ölçüde konuşursunuz. Çünkü bekleyenler vardır ve bunlar kendi içinde bir hiyerarşi ile bekler. Hadi heyecana verelim. Ama bu demek değil ki sadece kadına değil bir sanatçıya bir haksızlık yapılması doğrudur. Orası bir sanat meclisinin sahnesi, neyi, nasıl yapması gerektiğini bilerek hareket eden kişidir, sanatçı olmak yolunda giden. Gündem, günlerdir çalkalanıyor. Azıcık aklınızı ve zamanın içinde yazdıklarımı, yaşananları biraz görün ve değerlendirebilin. Okumayı sökmek için önce hecelemek gerekiyor, bunu ilkokula başladığımızda ilk öğrendik. Hadi bakalım, kolay gelsin.

Gelelim bizim portakal çiçeğinin o enfes kokusuna…

BİZİM KIZIMIZ

Annem bile artık “bizim kızımız” dediğimde, Antalyalı genç kadın Yönetmen Sevgi Hirschhöuser olduğunu ezberledi. Antalya 58. Uluslararası Festivalini gerçekleştirdi ama uluslararası evrensel arenada 38.ödülünü alnının akı ile kazanmış, Antalya’da doğup, büyümüş yönetmenine bir küçük yer bulamadı!

Hadi salgındı, oydu, buydu, şuydu dediniz ama defalarca yazdık. Gazetede mi okumadınız? Sosyal medyayı da görmediniz! Eğer gerçekten değer vermek isteseniz, gönlü 57.düzenlendiğinde yüreği burada olmak isterken hiçbir gerekçe göstermeden,  bir kuru mesaj ile sekreterya tarafından dönüş yaptığınız, bir sanatçı adayının, üstelik bir genç bir kadının yolunu aydınlatmak için fener tutmak isterdiniz. Türkiye prömiyerini yapmasına izin vermediniz, İzmir Buca 7.Balkan Uluslararası Panorama Film Festivali bunu gerçekleştirdi. Dünya duydu ama yine koskoca Antalya, ne hikmet ise duymadı! Kızımızın yaşadığı Almanya’ya dönmeden önce İzmir’den Antalya’ya geçtiğini, tatilini Antalya’da geçirdiğini de sosyal medyadan duydunuz ama yine duymadınız. Doğru sizde gündem yukarıda ki gibi haklısınız!

Lütfen bu yazdıklarımı da duymayınız, çünkü bundan sonrası okuyan ve düşünen halk için çünkü ilerde emin olun bulunduğunuz görevlerde olmayacaksınız ama bu gerçekler aynen yerli yerinde, bir binanın taşları gibi duruyor olacak.

Hani kadına haksızlık yapıldı diyorsunuz ya, buyurunuz!

39.Ödül Amerika’dan

Amerika’daki festivale, Türkiye’de, ülkesinde ilk kez ve nihayet, geçtiğimiz yıl Antalya hiçbir gerekçe göstermeden seçkiye almadığı için bu yıl İzmir, Buca 7.Uluslararası Balkan Panorama Film Festivaline katılmak için gidemedi. Türkiye dâhil 16 ülkenin birbirinden güzel seçkilerinin sunulduğu 7.Balkan Uluslararası Panorama Film Festivalinde Türkiye prömiyerini gerçekleştiren Antalya’lı Kadın Yönetmen Sevgi Hisrchhöuoser, festival boyunca dolu dolu günler geçirdi.

 Orada da alamadı, tıpkı yakın zamanda “Uzak Ülke” filminin, İspanya’da çifte ödül alması ve Buca’da ödüle layık görülmemesi gibi.

Sevgi Hirschhöouser, genç yaşında hiç sansasyon yapmadan, bağımsız film yapıyor ve başarı ile ilerliyor. Onu tanıdığım için hem onur, hem şanslı hissediyorum kendimi. Bir kere yüreğinin pırıl pırıl olması bile önce bir dost kazanmış olmam için yeterli.

Yaklaşık iki yıldır yazıyoruz, film mükemmel demiyorum ama burada da bir emek var diyorum. Siz uluslararası arenada değer verilmiş filmi görmeyecek kadar dolu olun; hatta bu filmin çıkış öyküsü için çekilecek belgesel, Oscar’da yer almış jürinin dahil olduğu ekip olsun, dünya hak ettiğini veriyor.

Toprak filmi, 39. ödülünü, 6. kez düzenlenen “Imagine This Women’s International Film Festival (ITWIFF) kapsamında 160 film arasından 30 ülkenin “Kadın Film Yapımcıları” ile “16 Senaryo” projesi arasında yarışarak, Türkiye’nin genç kadın yönetmeni olarak ilk uzun metraj filmi “Toprak” ile “EN İYİ YABANCI FİLM”ne layık bulundu.

Buca,7.Uluslararası Balkan Film Festivali kapsamında sormuştum düşüncelerini ve duygularını şöyle aktamıştı. Şu an memleketi Antalya’da olan Sevgi Hirchhöuser : “Türkiye’de olmak, ilk prömiyerimi gerçekleştirmek beni ve ekibimi son derece mutlu etti. Şanslı olduğumuzu düşünüyorum. Filmimiz aynı zamanda Amerika’da da yarışmakta, çift heyecanlıyım. Buca’da, Uluslararası ekipler, sinemada kıdemli isimler ile bir arada olmak, yoğun tempoya rağmen onlarla birliktelik, tarif edilemez. Hele hele bağımsız film konusunda Türk halkının ilgisi, Toprak filmim hakkında, her karede kendine göre bakış ve değerlendirmeleri, çok kıymetli oldu. Şaşırttı ve sevindirici gelişmeler, heyecanlıyım. Ama öncelikle de, bu olayın en başından itibaren bana inanan, ben ve ekibimden bir an olsun desteğini esirgemeyen Sevgili, Gazeteci, yazar, sanat ve sinema sevdalısı, Emel Seçen’ e sonsuz teşekkür ediyorum. Bir arada olabilmek için ne kadar çok bekledik. Kavuştuk ve mutluyuz. Ve ülkemde olmak, emeklerimi sinemaseverlerle paylaşmak benim için son derece kıymetli. Emeği geçen herkese teşekkür ediyorum.”

Bizde bu genç yaşına rağmen üstelik dünya çapında hem de kadın sinemacılar kategorisinde, tüm diğer rakiplerini eleyerek Türkiye’nin yüz akı olan Antalya’lı Yönetmen Sevgi Hirschhöuser’i yürekten kutluyoruz.

Portakal çiçeklerinin, doğduğun toprakların o güzellikleri senin yüreğin gibi ışıldasın.

Başarıların daim olsun da biz de yeniden onurlanalım. Üstelikte en başından beri seni keşfetmiş ve yanında olmuş önce bir dost ve gazeteci olarak.