Satürn’ün en küçük uydusu Mimas, yüzeyinin altında 20-30 kilometre kalınlığında yeni doğmuş bir okyanus barındırıyor olabilir. Araştırmalar, uydunun buz tabakasının kalınlığını haritalayarak, okyanusun yaşını ve buzun en ince olduğu bölgeleri belirlemeye çalışıyor. Bu ince bölgeler, gelecekteki uzay görevleri için ideal tespit noktaları olarak öne çıkıyor.
Herschel Krateri ve okyanus ipuçları
Mimas’ın en büyük çukuru Herschel’in incelenmesi, olası okyanusun yaş aralığına dair önemli bilgiler sunuyor. SwRI’den Adeene Denton, kraterin oluştuğu dönemde buzun tamamen katı olmadığını, yani erime noktasına yakın bir sıcaklıkta bulunduğunu belirtti. Bu, uyduda genç bir okyanus olabileceği senaryosunu destekliyor.
Mimas’ta okyanus izleri
Southwest Research Institute (SwRI) bünyesindeki gezegen bilimci Alyssa Rhoden, Mimas’ta Enceladus ve Europa gibi çatlak ve yarıklarla belirgin okyanus izlerinin görülmediğini belirtti. Ancak NASA’nın Cassini uzay aracından elde edilen veriler, buz tabakasının altında bir okyanus olabileceğini gösteriyor. Araştırmacılar, Mimas’ın buz tabakasının kalınlığı ve ısı dağılımını Europa modellerine göre inceledi ve erime sürecinin hızlı ilerlediğini gözlemledi.
Okyanus nasıl oluştu?
Mimas’ın olası okyanusu, uydunun yörüngesel değişimleriyle ilişkilendiriliyor. Uydunun daha eksantrik yörüngesi, Satürn’ün çekim kuvveti nedeniyle buzların ısınmasına ve erimesine yol açmış olabilir. Araştırmalar, bu yörüngesel değişimin 10-15 milyon yıl önce gerçekleştiğini öne sürüyor. Yörüngenin tekrar daireselleşmesiyle okyanus yavaş yavaş donabilir. Gelecek uzay görevleri, Mimas’taki ısı akışını ölçerek buzun altındaki okyanusu tespit edebilir.
Popüler kültürde Mimas
Mimas, popüler kültürdeki “Death Star” benzetmesiyle de biliniyor. Uydunun yüzeyinin üçte birini kaplayan Herschel Krateri, çapı 130 kilometre olan devasa bir yapıya sahip. Simülasyonlar, kraterin oluştuğu dönemde buzun tamamen katı olamayacağını, dolayısıyla uydunun genç bir okyanus senaryosuna uygun olduğunu gösteriyor.
