Sosyal medyanın gündeminde ilginç bir tartışma var: Kadınlar ve erkekler yalnızlığı neden farklı yaşıyor?
Ekşi Sözlük’te bir kullanıcı, kadınların yalnızlığını tercih edilmiş bir yalnızlık, erkeklerin yalnızlığını ise zorunlu bir yalnızlık olarak tanımladı. Kullanıcıya göre:
Kadınlar sosyalleşmeye ve ilişkilerini iyi tutmaya daha fazla önem veriyor, merhametli ve koruyucu bir yapıya sahip. Arkadaşlarının durumunu merak ediyor, telefonlarına cevap vermediklerinde endişeleniyor.
Erkekler ise yalnızlıkta bomboş bir oda gibi hissediyor; içinde ses istese de sessizlik hakim. Ulaşamadığı arkadaşları için genellikle “kim bilir ne yapıyordur” diyerek durumu geçiştiriyor.
Paylaşımda yapılan metafor dikkat çekiyor:
Kadın yalnızlığı kalabalık içinde yalnızlık, dolu ve sesli bir oda gibi.
Erkek yalnızlığı ise bomboş bir oda, sessiz ve terk edilmiş.
Bilimsel perspektif: Gerçekten cinsiyet farkı var mı?
Araştırmalar ise yalnızlığın cinsiyete bağlı etkilerini karmaşık ve bağlama bağlı olarak gösteriyor:
Büyük ölçekli çalışmalar, kadın ve erkeklerin genel yalnızlık düzeylerinde önemli fark olmadığını ortaya koyuyor.
Bazı araştırmalarda, özellikle yaşlı yetişkinlerde, kadınların sosyal bağlantı eksikliği ve yalnızlık skorları erkeklerden biraz daha yüksek çıkabiliyor.
Uzmanlar, yalnızlığın yalnızca cinsiyetle açıklanamayacağını, yaş, sağlık durumu, toplumsal çevre ve kültürel bağlamın çok daha etkili olduğunu vurguluyor.
Yani, sosyal medyada paylaşılan deneyim ve metaforlar bireysel olarak doğru olsa da, tüm kadın ve erkekler için genelleme yapmak bilimsel olarak desteklenmiş değil. Yalnızlık, kişisel ve toplumsal koşullara göre değişen çok boyutlu bir deneyim olarak karşımıza çıkıyor.
