Hitler’in kanı üzerinde yapılan DNA analizi, diktatörün soyu ve olası sağlık sorunları hakkında önemli bulgular ortaya koydu. Uluslararası uzmanlardan oluşan ekip, kan lekesi içeren eski bir kumaş parçasını test etti.
Analizler, Hitler’in Yahudi kökenli olmadığı söylentilerini çürütürken, cinsel organ gelişimini etkileyebilen Kallmann sendromu olasılığına işaret etti. Bu sendrom, mikropenis ve inmemiş testislerle ilişkilendiriliyor ve libidoyu etkileyebiliyor.
Daha dikkat çekici bulgulardan biri ise, Hitler’in DNA’sının otizm, şizofreni ve bipolar bozukluğa yatkınlık açısından yüksek skorlar göstermesi oldu. Ancak uzmanlar, bunun teşhis anlamına gelmediğini vurguladı; genetik yatkınlık, kişinin kesin bir şekilde bu rahatsızlıklara sahip olacağı anlamına gelmiyor.
Araştırma, etik açıdan da tartışmalara yol açtı. Genetik bilim insanları, sonuçların damgalama riskine ve yanlış yorumlanmasına dikkat çekti. İngiltere Otizm Derneği, bulguları “ucuz bir gösteri” olarak nitelendirerek tepki gösterdi.
Belgesel yapımcıları, analizlerin akademik titizlikle ve etik standartlara uygun şekilde yürütüldüğünü belirtti. Prof. Turi King, projenin Hitler’in DNA’sını anlamak için “akademik bir çalışma” olduğunu ve sansasyonel amaç taşımadığını vurguladı.
Tarihçiler arasında da görüşler farklı. Bazıları, araştırmanın Hitler’in davranışlarını açıklamaya yardımcı olabileceğini savunurken, bazıları genetik bulguların tarihten çıkarılacak dersleri gölgeleyebileceği konusunda uyarıda bulundu.
Belgesel, Hitler’in genetik yapısı ve olası yatkınlıkları hakkında ilk kapsamlı verileri sunarken, bulguların dikkatli ve sorumlu şekilde yorumlanması gerektiği vurgulanıyor. Araştırma sonuçları, tarih ve genetik biliminin kesişiminde tartışmalı ve bir o kadar da ilgi çekici bir çalışma olarak kayıtlara geçti.
